Wiersz

 ,,Poplątanie''

Myśli są przekleństwem

Słowa rzeczywistością

Pragnienia otchłanią, w którą nie chcę wpaść

Często jestem emocją

Na niej buduję fundamenty

Przez to tak nietrwałe

Strach miesza się z pragnieniami

Z tej masy powstaje cegła na mój dom

Skażona i pusta

Nie umiem dać miłości

Chociaż tak bardzo chcę

Pokochać siebie

Zmienność jest we mnie

Chaos myśli ,uczuć i pragnień

Od zawsze

Nie chcę koła ratunkowego

Potrzebuję latarni

Stałości i cykliczności na mojej drodze