Wiersz
,,Poplątanie'' Myśli są przekleństwem Słowa rzeczywistością Pragnienia otchłanią, w którą nie chcę wpaść Często jestem emocją Na niej buduję fundamenty Przez to tak nietrwałe Strach miesza się z pragnieniami Z tej masy powstaje cegła na mój dom Skażona i pusta Nie umiem dać miłości Chociaż tak bardzo chcę Pokochać siebie Zmienność jest we mnie Chaos myśli ,uczuć i pragnień Od zawsze Nie chcę koła ratunkowego Potrzebuję latarni Stałości i cykliczności na mojej drodze